Shqipëria pati vëmendje të madhe këtë javë edhe në mediat ndërkombëtare për shkak të protestës së zhvilluar me 31 mars në sportelet e doganës mes Shqipërisë dhe Kosovës.
Mediat e huaja e kanë cilësuar këtë protestë si një revoltë të popullit kundër vendimeve të qeverisë, siç ishte tarifë-pagesa për në Rrugën e Kombit.
Duhet theksuar se “nuk është hera e parë që në Shqipëri bëhen protesta”. Protesta është një e drejtë legjitime që Kushtetuta e vendit tonë e përmban.
Qeveria shqiptare vendosi të zbatonte një nga planet e saj të shkruara në dokumentacione, siç ishte pikërisht taksa në Rrugën e Kombit.
Edhe pse ishte paralajmëruar se në prill do të vendosej në zbatim, ajo u testua në datë 25 mars. Një provë e cila ngriti zemëratë te banorët e Kukësit të cilët e frekuentojnë edhe më shpesh si rrugë.
Të ndodhur në këtë situatë banorët e asaj zone u ngritën dhe lajmëruan një protestë paqësore në pikën kufitare, e cila pati vetëm të dëmtuar dhe dëme materiale.
14 efektiv policor të plagosur dhe 23 persona të arrestuar ishte bilanci i kësaj proteste që në kryefjalë kishte heqjen e tarifës për kalimin në Rrugën e Kombit. Një protestë e paralajmëruar paqësore degradoi në dhunë dhe zjarrvënie.
Dikush apo shumë kush ishte i interesuar që kjo protestë të ngrinte dorën e dhunës dhe zërin e zemëratës. Nuk u kujdesën që një protestë të ishte paqësore.
Që në daljen e parë ai grup protestuesish edhe sipas pamjeve filmike, erdhën të mirë organizuar për të shkatërruar sportelet e pikës kufitare. Ata erdhën të pajisur me të gjitha mjetet e duhura për të shkaktuar dhunë dhe për të prishur gjithçka që ndodhej aty. Kjo protestë e mirë menduar u doli nga duart atyre të cilët e kishin planifikuar.
Rastësisht më shkoi në mendje një nga protestat paqësore në Shqipëri dhe që pati rezultat të menjëhershëm, ajo e Armëve Kimike.
Një protestë e cila u realizua nga Shoqëria Civile të cilës iu bashkuan shumë qytetarë, kryesisht studentë dhe familjarë me fëmijë, kjo e fundit si dëshmi se “këto armë do shkatërrojnë fëmijët tanë” dhe ishte vërtetë paqësore dhe i tregoi frytet e saj shumë shpejt.
Përpos anës shëndetësore, ekonomike e financiare që u komentuan në atë periudhë, vetë kryeministri Rama doli dhe u bashkua me qytetarët duke i thënë një JO të madhe Armëve Kimike në Shqipëri.
Pra dy protesta, nga vetë shqiptarët ku njëra dha rezultatet e dëshiruara dhe tjetra po përballet me ligjin për shkak të dhunës dhe prishjes së objekteve.
Çfarë të bën të mendosh që kjo protestë është politike?
Duke qenë se opozita e bashkuar nuk ka ende një kauzë të fortë për të protestuar, çdo gjë që mund të dali rrugës u bashkohet dhe e kthen në “kauzë” të saj.
Pas çizmes dhe tymueseve në Parlament, kësaj here u bashkua me thyerjen e xhamave, vendosjes së zjarrit, shkatërrimit të objekte, lëndimit të njerëzve dhe kundërshtimit me dhunë të ligjit. Politika duket që po e përdor këtë protestë për qëllime të saja, ose më saktë kishte plan ta përdorte, por situata u doli nga duart.
Askush nuk është kundër protestave, por duhet ndarë, kush e ka për qëllime vërtet ekonomike dhe që nuk përballon dot këtë tarifë dhe kush e ka për arsye politike.
